Blogger Kim - 'De passie voor het werk en de cliënten was in iedere dienst zichtbaar'

Tijdens je carrière als zorgmedewerker werk je met veel verschillende mensen samen. Je werkt met mensen zoals artsen, gedragsdeskundigen, vele verschillende therapeuten, de huishoudelijke dienst, de assistenten op de afdeling. Ieder heeft zijn eigen taak en iedereen is belangrijk in een goede, gezonde zorgketen.

Nu kom je wel eens collega’s tegen waar je wat minder goed mee samen kan werken, door verschillen in communicatiestijlen, het hebben van verschillende normen en waarden of bijvoorbeeld gewoon omdat het niet klikt.

Het gebeurt ook wel eens dat je een collega hebt waar je gewoon bizar goed mee samen kan werken. Graag vertel ik je over mijn ervaring met een collega van mij, waarbij ik op de dag van vandaag nog van sta te kijken van onze manier van samenwerken.

We leerden elkaar vijf jaar geleden kennen, zij als leerling en ik als vakantiekracht op een groep die op zijn zachtst gezegd niet op rolletjes liep. Al snel werden we allebei overgeplaatst naar de woongroep waar we viereneenhalf jaar lang samen zouden werken.

Het was een team dat in korte tijd uit elkaar gevallen was, en waar wij twee één van de eerste collega’s waren die aangenomen werden op deze bijzondere woongroep. We zaten destijds allebei in het examenjaar en trokken daardoor ook buiten het werk met elkaar op. We studeerde samen tot diep in de nacht en hadden veel ideeën over hoe we dingen anders wilde doen. De passie voor het werk en de cliënten was in iedere dienst zichtbaar.

Mede omdat we één van de weinige krachten in het team waren, kregen we de kans om veel van onze ideeën over de geboden zorg in te gaan zetten.

Zo transformeerde wij samen met onze collega’s deze woongroep en haar cliënten om tot een prachtige locatie, waarbij de wensen en mogelijkheden van de cliënten écht op één stonden. We gooiden door enorm hard te werken de kwaliteit van zorg omhoog, dit was vooral te merken in het gedrag van de cliënten.

Hoewel dit een supermooi proces was, kwam het ook zeker met de nodige uitdagingen. Doordat we allebei zowel als professionals als persoon zijn gegroeid door alle kansen tijdens het werk, botsten we ook regelmatig.

We hebben met momenten het bloed onder elkaars nagels vandaan gehaald. Er hebben veel heftige en emotionele discussies plaatsgevonden op het kantoor en via de telefoon.

Ondanks dit, probeerde we altijd elkaar een spiegel voor te houden, zeiden we altijd wat we dachten, deelden we meningen en keken we kritisch naar elkaar. We hebben gelachen, gehuild en alles daartussenin.

Een ding waar we het altijd over eens waren, is dat wij verantwoordelijk waren voor het geluk en de kwaliteit van leven van onze cliënten, en dat we daar heel veel voor over hadden.

Deze collega is een groot deel van de reden dat ik de verpleegkundige opleiding ben gaan doen. Waar ik haar eerst hielp met het voorbereiden van de anatomie toetsen, zat zij mij een paar jaar later te toetsen op medisch rekenen.

Door dit hele proces en alles wat we in de jaren op deze woongroep hebben meegemaakt, werkten we samen als een goed geoliede machine. We weten precies wat we aan elkaar hebben, kennen elkaars routine tijdens een dienst en hoeven vaak weinig verbaal te communiceren.

Een blik zegt vaak genoeg, wanneer we in onverwachte situaties terecht komen tijdens een handeling, de verzorging of in het gedrag van een cliënt hoeven we niet meer te overleggen maar werken samen alsof we het iedere dag doen. Wanneer zij haar hand opsteekt tijdens een handeling, weet ik precies wat ze nodig heeft en andersom.

Het is bizar hoe we samen werken, en zelfs soms een beetje eng. Dat hebben we dan ook meerdere malen van collega’s gehoord die ons zien werken.

Ik praat in verleden tijd omdat ik zes maanden geleden de keuze heb gemaakt om deze collega en de geweldige cliënten daar achter te laten.

Helaas betekende een nieuwe uitdaging voor mij het einde van deze bijzondere samenwerking.

Tot vier weken geleden, toen we wederom collega’s werden in een super tof nieuw project binnen de organisatie waar we voor werken.

Ik ben enorm blij dat ik deze collega weer wekelijks spreek, en weer samen kunnen doen waar we écht goed in zijn.

Het zorgen voor onze cliënten is en blijft een feestje als ik werk met haar.